Interview Madrugada

28 - 4 - 2005
 

Madrugada altijd en (bijna) overal mooi

 

 

Madrugada betekent ‘het uur voor zonsopgang’ maar volgens zanger Sivert Høyem is dat niet het enige moment waarbij de muziek van de band het best tot zijn recht komt. “Je kan er altijd naar luisteren, het maakt niet uit wanneer. Het gaat om herinneringen die je hebt aan muziek en dat kunnen de meest bizarre situaties zijn. Op de momenten dat je het minst verwacht kan een bepaald nummer een grote impact hebben.”

 

Een van de beste momenten om binnenkort naar Madrugada te luisteren is echter aanstaande zondag tussen 16.00 en 17.00. Dan speelt de Noorse band namelijk in de 3FM Tent op Pinkpop. Op 17 mei is Madrugada bovendien te zien in de Melkweg in Amsterdam. Voor de mensen die de live optredens moeten missen, is er een goed alternatief. Onlangs het vierde en nieuwe album van de band verschenen bij EMI Music: “The Deep End”.

 

“We spelen graag in Nederland. De mensen lijken onze muziek daar echt te begrijpen”, aldus Høyem. “Dat is niet overal zo. In Noorwegen is er bijvoorbeeld een plaats waar we niet graag komen. We nemen er wel eens dingen op en kennen er best veel mensen. Maar hoewel iedereen daar beweert liefhebber te zijn van muziek, komen er bij concerten nauwelijks mensen opdagen. En dat is niet alleen bij ons zo. Normaal gesproken verkopen we in Noorwegen elke zaal uit, maar daar staan dan maar een paar honderd mensen in een grote zaal. Dat veroorzaakt een groot gat tussen ons en het publiek. Er hangt een nogal depressieve sfeer.”

 

Voor de opnames van “The Deep End” nam Madrugada geen genoegen met een studio in een geïsoleerd dorp op de Noorse toendra. Samen met producer George Drakoulias namen ze het album op in de wereldstad Los Angeles.

 

Høyem: “Zo’n big budget productie in Los Angeles heeft ook een nadeel. Je krijgt maar één kans, alles moet kloppen. Dat kan erg stressvol zijn. Er staat een hoop druk op en dat creëert conflicten. Maar dit keer ging het vrij harmonieus. Het was een relaxte manier om een album te maken. De volgende keer zou ik wel wat langer in de studio willen zitten. Een paar jaar schrijven en dan een maand opnemen, die verhouding klopt niet helemaal.”

 

 

 


 

Madrugada graaft dieper met nieuw album

 

 

“The Deep End” is het vierde album van de Noorse band Madrugada. Maar het is geen sprong in het diepe voor zanger Sivert Høyem, gitarist Robert Burås en bassist Frode Jacobson, maar meer een evolutie ten opzichte van hun vorige albums. “In feite hebben we twaalf jaar aan dit album kunnen werken”, zegt Jacobson. “Het is een opeenhoping van al onze kennis en ervaringen. Het bevat daardoor een beetje van alles van ons vorige werk.”

 

“Ieder album is anders, vergt een andere aanpak”, aldus Høyem. “We hebben geen bepaalde routine om een album op te nemen.” Na het vorige album “Grit” in Berlijn te hebben opgenomen, reisden de Noren dit keer naar de Verenigde Staten om in Los Angeles met George Drakoulias de studio in te duiken. “We kozen voor meer melodie en ritme in de nummers. Krachtige nummers, omdat we beseften dat we die het liefst live spelen en dat we dat de komende tijd zullen gaan doen.”

 

Madrugada gaat graag op tour. Høyem: “We zijn erg gelukkig dat we de afgelopen zes jaar hebben kunnen reizen om muziek te maken. Het geeft je een beter perspectief op het leven. Oslo is het kloppende hart van de Noorse muziekwereld, daar gebeurt bijna alles. Het is voor ons fijn om daar ook eens uit te zien. We zijn altijd nieuwsgierig in andere plaatsen.” Jacobson voegt daaraan toe: “Dat zit in onze aard. We zijn Viking, willen de wereld veroveren. We gaan naar plaatsen en nemen alles mee wat we leuk vinden en wat we niet leuk vinden laten we staan.” Høyem: “Het is wel cruciaal dat we goed spelen. Anders kan touren ook heel vervelend zijn.”

 

Hun huidige tour bevat twee optredens in Nederland. Madrugada speelt komende zondag in de 3FM Tent op Pinkpop en op 17 mei in de Melkweg in Amsterdam. Aan de Melkweg bewaren ze goede herinneringen. “In 2000 speelden we daar één van onze beste concerten ooit. Het was zo’n avond waar alles werkte. Het samenspel van de band, maar ook het contact met het publiek was geweldig. Alles leek organisch te bewegen”, zegt Høyem. “Maar dat kan ook aan de magische pillen gelegen hebben”, grapt hij.

 

 

 


 

Madrugada denkt alweer vooruit

 

 

De Noorse band Madrugada brengt komende week een bezoek aan Nederland. Aankomende zondag staan ze in de 3FM Tent op Pinkpop en op 17 mei spelen ze in de Melkweg in Amsterdam. Op de setlist staan ongetwijfeld veel nummers van hun nieuwe album “The Deep End”, dat onlangs is verschenen bij EMI Music.

 

Het is hun vierde album. Na het succes van voorganger “Grit” maakten de Noren in navolging van hun Viking voorouders de overtocht naar Amerika. In Los Angeles namen ze samen met George Drakoulias een album op met ‘meer melodie en ritme’. En hoewel het album net uit is, denken zanger Sivert Høyem, gitarist Robert Burås en bassist Frode Jacobsen alweer aan de toekomst.

 

Jacobson: “Sinds ons eerste album zijn we al bezig met het project “Story Of Ivory Town”, een soort verhalenvertellend conceptalbum. Dat zou wel eens het volgende kunnen zijn dat we uitbrengen. We weten al wat voor sfeer het moet gaan krijgen, wellicht met strijkersarrangementen. We willen dan een aantal exclusieve optredens doen in oude theaters in Noorwegen en hopelijk ook de rest van Europa en daarna weer verder gaan naar een volgend album.”

 

Madrugada ontstond in de tienerjaren van de bandleden. Burås startte de band samen met vrienden, waarmee hij een gemeenschappelijke interesse had in muziek. “Muziek was belangrijk voor me. Ik speelde klarinet en saxofoon, maar wilde altijd in een band spelen en rock muziek maken. Toen ik een gitaar kreeg, probeerde ik daar ook geen bekende liedjes op na te spelen, maar zelf te experimenteren. Het ging vrij natuurlijk. Het eerste album van de Velvet Underground inspireerde me heel erg. Daarnaast luisterde ik veel naar bands uit de Manchester scene.”

 

“Onze toenmalige zanger hield niet van het schrijven van teksten, dus dat deed ik ook meestal. Vaak kwam hij ook niet opdagen bij repetities. Toevallig hoorde ik destijds geruchten over de geweldige stem van Sivert, die zou klinken als Eddie Vedder en Jim Morrison, twee van mijn grote helden.” Høyem: “De voornaamste reden waarom ik bij Madrugada ben gegaan is vanwege de motivatie om eigen materiaal te schrijven. In het hoge noorden van Noorwegen waren niet veel bands die vernieuwende dingen deden. De andere jongens van Madrugada waren erg ambitieus. We hadden het gevoel iets waard te zijn.” Jacobson: “Eigenlijk hebben we nooit getwijfeld dat we een succesvolle band zouden worden. We deelden een bed, sliepen in krotten. Als onze ouders langskwamen voelden ze medelijden voor ons en vroegen of het wel goed ging. Terwijl wij vonden dat alles fantastisch was.”

 

 

 

Eclectico.nl © 2007 • Eelco den Boer

www.eclectico.nl